نئوکوپرین سیگما آلدریچ کد 33466

نئوکوپرین

نئوکوپرین ترکیب آلی هتروسیکلیک و عامل کی لیت کننده است . لیگاند های فنانترولین ابتدا در اواخر قرن 19 معرفی شدند و مشتقات آن در موقعیت 2 و 9 جایگزینی داشتند و آن ها در بین فنانترولین های تغییر یافته ای هستند که بیشتر از همه تحت مطالعه و تحقیق قرار گرفته اند . یک فرآیند سنتز جایگزینی برای آن چگالش o – فنیلن دی آمین ، m – نیترو بنزن سولفونات و کروتون آلدهید دی استات است . این روش باعث می شود نئوکوپرین بیشتری به دست آید ولی کمتر مقرون به صرفه از نظر اقتصادی است .

نئو کوپرین به شکل یک دی هیدرات و یک همی هیدرات و هم چنین یک نمک هیدروکلرید هیدراته کریستاله می شود . ساختار دی هیدرات دارای یک آرایش π stackin با پیوند های اضافی هیدروژن بین مراکز نیتروژن بازی و آب است .

در اوایل دهه ی 30 میلادی ، مشتقات فنانترولین به علت استفاده ی آن ها به عنوان شناساگر های کالری متری برای بسیاری از فلزات شناخته شدند . نئوکوپرین ثابت شده است میل ترکیبی بالایی با مس (I) دارد . کمپلکس شکل گرفته ، یعنی Cu(neocuproine)2+ دارای یک رنگ قرمز – نارنجی سیر است .  ویژگی های کمپلکس های نئوکوپرین – مس (I) به مقدار زیادی مورد بررسی قرار گرفته است ، به عنوان مثال به منظور آماده سازی کمپلکس های روتاکسان و کتنان . آزاد سازی NO+ کاتالیز شده توسط مس از S – نیتروسوتیول ها توسط نئوکوپرین ممانعت می شود .

کاربردهایی از  نئوکوپرین

پلاتنیوم کمپلکس های صفحه ای مربعی شکلی را شکل می دهد . نئو کوپرین هم چنین مشخص شده که دارای ویژگی هایی است که سبب قطعه قطعه شدن و ناپدید شدن ملانین در ملانوسیت های ماهی گور خری می شود . آن هایی که در معرض eGFP قرار گرفته بودند هم چنین مشخص شد که فلورسانس eGFP را در حضور نئوکوپرین از دست می دهند .

یک روش به منظور مشخص سازی مس ” روش نئوکوپرین ” است . در این روش ، مس در یک حالت +1 اکسیداسیون با نئوکوپرین (2,9-dimethyl-1,10-phenanthroline) واکنش نشان می دهد تا یک کملپکس Cu(neocuproine)2 شکل گیرد . این کمپلکس به یک مخلوط متانول – کلروفورم استخراج شده و یک محلول زرد رنگ با جذب پذیری مولار 8000 M-1 cm-1  در 457 نانو متر به دست می دهد . قانون بیر تا حداکثر غلظتی برابر با 0.2 mg Cu/25 mL از حلال استخراج شده ، رعایت می شود .