ز کد 106689

سدیم دی اتیل دی تیو کاربامات

این نمک با تحت تاثیر قرار دادن دو سولفید کربن با دی اتیل آمین در حضور هیدروکسید سدیم به دست آورده می شود :

CS2 + HN(C2H5)2 + NaOH → NaS2CN(C2H5)2 + H2O

سایر دی تیو کربامات ها را می توان به شکل مشابه از آمین های نوع دوم یا دی سولفید کربن آماده کرد . آن ها به عنوان عامل های کی لیت کننده برای یون های فلزی انتقالی و به عنوان پیش ماده هایی برای آفت کش ها و معرف های ولکانیزاسیون استفاده می شود.

اکسیداسیون به دی سولفید تیورام

اکسیداسیون دی اتیل دی تیو کربامات سدیم باعث ایجاد دی سولفید می شود که دی سولفید تیورام ( Et = اتیل ) نیز نامیده می شود :

2 NaS2CNEt2 + I2 → Et2NC(S)S-SC(S)NEt2 + 2 NaI

این دی سولفید به عنوان یک داروی ضد الکل تحت برچسب Antabuse و دی سولفیرام نشانه گذاری می شود . کلریناسیون دی سولفید تیورام اشاره شده سبب ایجاد کلرید تیو کربامویل می شود .

پیوند لیگاندی

یون دی اتیل دی تیو کربامات سدیم به بسیاری از فلزات نرم تر از طریق دو اتم سولفور کی لیت می شود . سایر حالت های پیچیده ی اتصال نیز به چشم می خورند از جمله اتصال در قالب لیگاند تک دندانه و یک لیگاند اتصال دهنده با استفاده از یک یا هر دو اتم سولفور .

به دام انداختن چرخش رادیکال های اکسید نیتریک

کمپلکس های دی تیو کربامات با آهن یک یا روش های بسیار اندکی به منظور مطالعه ی شکل گیری رادیکال های اکسید نیتریک در مواد زیستی به دست می دهند . گرچه ، چرخه ی عمر اکسید نیتریک ( NO ) در بافت ها آن قدر کوتاه است تا امکان کشف این رادیکال ها توسط خودش باشد ، NO به سادگی با کمپلکس های دی تیو کربامات با آهن متصل می شود . کمپلکس شکل گرفته ی مونو نیتروسیل – آهن ( MNIC ) پایدار است و امکان کشف آن از طریق اسپکتروسکوپی EPR وجود دارد .

استفاده از سدیم دی اتیل دی تیو کاربامات در سرطان

تاثیر دی اتیل دی تیو کربامات در کی لیت کردن جلوی متالو پروتئیناز را می گیرد ، که در عوض مانع از بین ماتریکس خارج سلولی می شود ، که گام اولیه در متاستاز سرطان و رگ زایی است .

سدیم دی اتیل دی تیو کاربامات به عنوان آنتی اکسیدان

دی اتیل دی تیو کربامات جلوی سوپراکسید دیسموتاز را می گیرد که می تواند هم اثرات آنتی اکسیدانی و هم اکسیدانی بر روی سلول ها ، بسته به زمان به کار گیری ، داشته باشد .