ساخارین (Saccharin)

ساخارین Saccharin

یکی دیگر از مواد غذایی که در طول روز آز آن بارها استفاده می کنیم شیرین کننده ها هستند در این گروه از مواد غذایی نام قند و شکر بیشتر از دیگراعضاء آن آشنا است . ساخارین یکی دیگر از شیرین کننده هاست که یک قند مصنوعی است که برای شیرین کردن مواد غذایی و طعم دادن به مواد غذایی از آن استفاده می شود و  به صورت قرص یا پودر عرضه می شود.

ساخارین یا سدیم ساخارین  یک شیرین کننده مصنوعی است که  در مقایسه با قند های طبیعی ارزش غذایی یا انرژی غذایی (کالری) ندارد و باعث افزایش قند خون نمی شود. حدودا 300 الی 400 برابر ساکارزقدرت شیرین کنندگی دارد اما دارای طعم تلخ یا فلزی است به خصوص در غلظت های بالا .

تاریخچه ساخارین

بیش از چهل و پنج سال است که این شیرین کننده (ساخارین) کشف و در اختیار بیماران دیابتی  یا رژیمی قرار گرفته است .عده ای بر این باورند که ساخارین باعث بیماری سرطان می شود. ساخارین هنگام  کار با مواد نگهدارنده  توسط شیمیدانی به نام فالبرگ به طور تصادفی کشف شد و در جنگ جهانی دوم استفاده از ساخارین افزایش پیداکرد اما تحقیقات حاکی از سرطان زا بودن این ماده در موش ها بود .ساخارین موجب ایجاد سرطان در موش ها می شود. ولی نتایج تحقیقات بعدی ایجاد سرطان در انسان را به اثبات نمی رساند.

مهمترین عوارض ساخارین سرطان زا بودن آن در موش ها اعلام شده است اما مهمترین دلیل محدودیت استفاده از سدیم ساخارین به خاطر وجود طعم تلخ  آن بود که امروزه این ماده را با سایر شیرین کننده ها مخلوط می کنند تا مزه تلخ آن از بین برود.

 کاربردها
1. این ماده برای اشخاص مبتلا به مرض قند یا دیابت که میبایستی مقدار محدودی قند مصرف نمایند، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد و در تقلیل کالری رژیم غذایی آنها مؤثر می باشد.
2. از ساخارین برای شیرین کردن کرم ها و خامه جهت بیماران دیابتی استفاده می گردد.
3. سدیم ساخارین در مواد غذایی کم کالری و بدون قند از قبیل مربا ، آشامیدنی ها و دسرها مصرف میشود.

ویژگی های ساخارین

1. کشور تولید کننده: چین/ اتریش 

2. بسته بندی: کیسه 25 کیلویی

3. شکل ظاهری:  بلورهای سفید رنگ 

4. فرمول شیمیایی :  C₇H₅NO₃S

5. جرم مولکولی : 183.18g/mol 

6. نام های دیگر : بنزوئیک سولفینید

7. نام تجاری : E954

عوارض

شایان ذکر است مشکلی که هنگام استفاده از شیرین کننده های غیرمغذی با قدرت شیرین کنندگی زیاد ( مانند ساخارین و آسپارتام ) به جای شکر در فراورده های بدون قند پیش می آید آن است که شکر علاوه بر خاصیت شیرین کنندگی در بافت و پیکره محصول نیز نقش دارد و وقتی به جای آن از یک شیرین کننده غیرمغذی قوی استفاده می شود برای جبران ویژگیهای از دست رفته نیاز به ترکیباتی است که پروفیل بافت مشابه شکر داشته باشند. برای این منظور ازمواد حجم دهنده (bulk ingagent ) استفاده میگردد.
این مواد شامل ترکیبات قابل هضم نظیر قندهای الکلی و مالتودکسترین و ترکیبات با قابلیت هضم نسبی مانند پلی دکستروز، ترکیبات غیرقابل هضم نظیر سلولز و مشتقات آن و فیبرهای نامحلول می باشند.